Szwedacz

No i chyba sklep rozwiał wątpliwości za ciebie 😉

Każdemu według potrzeb. Jeździć, regulować, jeździć, regulować i tak do skutku. Ja sobie nie wyobrażam jazdy terenowej z krótką i mocno giętą kierownicą, zdarzało mi się na pożyczanym MTB, przerabianym na trekkinga, krótsze przejażdżki z taką holenderką robić i wymuszane przez kierownicę zawężanie łokci (by nie wykręcać nienaturalnie nadgarstków) utrudnia manewrowanie. Krótkie rogi są super, ale to rozwiązanie na przydługie odcinki drogami lub w prostym terenie. Na kierownicy 72cm miałem rogi od zewnątrz (i na nich większość czasu w łatwym terenie spędzałem), teraz na 80 - od wewnątrz (i raczej po to, by móc zmienić chwyt, a nie być podstawowym, najwygodniejszym, zwłaszcza na łatwych i stromych podjazdach). Kierownica ma niewielki, 15mm wznios i 6° gięcie. Rozstaw chwytu (zewnętrzne krawędzie dłoni) wychodzi mi zatem koło 75cm, więc teoretycznie te 2-3cm z każdej strony bym mógł urwać, by nie mieć wystającej poza dłonie kierownicy i zmniejszyć szansę uderzeń o przeszkody. Manetki tak ustawione, aby po wstaniu z siodełka mieć mniej więcej proste nadgarstki. To jest konfiguracja, która u mnie się sprawdza na wielogodzinne jazdy, zarówno leśnymi drogami, jak i po górskich szlakach. Nie uważam tego za zaślepienie modą, a zdecydowany upgrade w komforcie. (Choć nie jest to dobre porównanie z wyizolowaną jedynie tą, konkretną zmianą). Badania siłą rzeczy muszą jakoś uogólniać wyniki na standardową osobę, a kiedy my szukamy komfortu, to musimy dobrać i wyregulować wszystko pod siebie i naszą jazdę. Wskazówki na pewno pomagają szybciej znaleźć tą naszą optymalną, ale ostatecznie i tak sprowadza się to do iluś prób, iluś ustawień i iluś godzin w siodle. A skoro i tak poruszamy się bardziej czy mniej po omacku, to fajnie popróbować dobrać pasujące ustawienia na tym co już mamy, zanim zaczniemy wymieniać i kupować części.

No i czasami taki przetuneluje przez barierę potencjału. https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-10-21/poniosla-go-fantazja-mezczyzna-chcial-wjechac-rowerem-na-giewont/

Do tego, GC9 to jeden z niewielu dzielniejszych rowerów, który wciąż oferuje możliwość zamontowania bagażnika. Niestety zaczęli montować Foxa 32 zamiast 34, ale w tej cenie i tak rewelka.

Kąt główki i 120mm skoku pasują do siebie. Obręcz 23mm nie pasuje do nich za bardzo. Jest na tyle wąska, że już opony 2.35-2.4" mogą się średnio układać jeśli zrobisz tubeless (Scott w budżetowych Aspectach twardo daje 19mm i 2.4" na dętce 😉 ), zatem na ambitniejsze traski po górach nie wrzucisz szerszej opony, a na leśne ścieżki (choć w niczym nie przeszkadza), nie potrzebujesz takiego skoku i łagodniejszego kąta główki.

Bo różnica w geometrii może być subtelna, a w cenie znaczącą.

Ale to geometria była dramatyczna, czy opony/zawieszenie?

Bez przesady z tym nie bardzo. Będzie ciężej, będziemy wisieć za rowerem, ale swobodnie lwią część naszych gór się i takim rowerem zjeździć. Natomiast nie zmienia to faktu, że wypłaszczenie główki w parze z przesunięciem podsiodłowej bardziej do pionu subiektywnie wypłaszcza stoki. Łatwiej się strome fragmenty pokonuje. Jednocześnie, przy przeskoku z XC (74 / 70) na Trailówkę (76 / 65) nie zauważyłem minusów takiej zmiany w jeździe rowerem (bo transport pociągami czy autem takiego kloca to już inna historia).

Są jeszcze cuda mocowane do osi (Old Man Mountain, Tailfin itd). Minusem jest niska dostępność w Polsce i wysokie ceny. Za to nie obciąża się karbonowych elementów ramy i nie trzeba wrzucać koniecznie alu sztycy.

Tu natomiast oryginalna publikacja: MakeShift: Security Analysis of Shimano Di2 Wireless Gear Shifting in Bicycles Maryam Motallebighomi, Northeastern University; Earlence Fernandes, UC San Diego; Aanjhan Ranganathan, Northeastern University https://www.usenix.org/conference/woot24/presentation/motallebighomi

Pomijając to, na ile łatwo to w firmwarze producent będzie mógł załatać (zmieniając w deterministyczny sposób parametry transmisji tak, by zagwarantować, że każda kolejna transmisja będzie 'inna'), sam atak byłby trudny do przeprowadzenia w warunkach polowych. W jakiś sposób trzeba odizolować transmisje ofiary od transmisji innych kolarzy używających Di2 - albo ofiara jedzie względnie samotna, albo jesteśmy w stanie ustawić bardzo mocno kierunkową antenę, celując w ofiarę. Dalej musimy nagrać transmisję ofiary z komendami sterującymi do przerzutki. Dopiero wtedy mamy wsad, który możemy złośliwie odtworzyć, pod warunkiem, że podążamy za ofiarą. Jak w warunkach dużej imprezy ma się odbywać podążanie za ofiarą? Dronem chcemy latać nad peletonem? W aucie technicznym chcemy mieć sprzęt? Detali ANT+ nie znam, ale BLU (Bluetooth Low Energy) ma bodaj 40 kanałów i wykorzystuje tzw frequency-hopping, bardzo często zmieniając kanały, w których transmituje dane. Skutkuje to tym, że o ile nie znamy dokładnego schematu takiego przełączania dla atakowanego urządzenia (czego ustalenie jest potencjalnie żmudnym procesem), to musimy zagłuszać wszystkie kanały, co dalej oznacza zagłuszanie wszystkich urządzeń, a nie wybranego.

Tu masz chyba najświeższą recenzję: https://www.cyclingabout.com/vibration-testing-pnw-coast-suspension-dropper-post-review/

Z tego co kojarzę, tylko PNW oferowało takie coś (typu 100mm skoku + 30mm amortyzatora). Z opinii w sieci natomiast wynika, że amortyzacja nie bardzo działa - potrzeba przekroczyć względnie sporą siłę początkową, by zaczęło pracować jako amortyzator. Zatem wszystkie kamyki, korzenie i tak czujesz, a tam gdzie ona zapracuje, z dużym prawdopodobieństwem i tak już na stojąco będziesz jechał.

Znam tę recenzję, chyba był pierwszym, który recenzował to urządzenie. Konkluzja pozostaje bez zmian - obserwować na przyszłość, ale na chwilę obecną (niestety) nie podburza ani trochę monopolu dużych Edge'ów do dłuższych włóczęg bez prądu.

https://pl.aliexpress.com/item/1005003201002673.html Tu jest aktualnie po 57zł. U nich niestety trzeba się trochę naszukać, żeby znaleźć tanią ofertę. Ten sklep ma w miarę stabilną cenę - w czerwcu podobnie za nią płaciłem.