Jak zacząć biegać? Poradnik dla tych, którzy tego nienawidzą

Z moim bieganiem jest związana typowa historia. Chciałem uzupełnić jazdę rowerem o coś dodatkowego, dzięki czemu łatwiej będzie utrzymać formę przez cały rok. Takie dodatkowe trzy razy w tygodniu, nawet po pół godziny – dają sporo do wytrzymałości. Podczas biegania aktywne są inne mięśnie, no i dodatkowo można to robić późnym wieczorem, gdy jest już ciemno. No i bieganie przekonuje mnie bardziej, gdy w zimę spadnie metr śniegu. Jest tylko jeden problem – bardzo, ale to bardzo nie lubiłem biegać. Moja niechęć do biegania sięga już czasów podstawówki. Do dziś pamiętam, że mój wuefista kazał nam biegać na kilometr. A ja już po kilkuset metrach wypluwałem płuca i błagałem o koniec.

O czymś takim, jak stopniowe wkręcanie się w bieganie – nikt mi nie mówił. Po prostu biegnij, albo giń. Dobiegałem do mety, ale osiągnięcie tego po prostu obrzydzało mi bieganie do szpiku kości. Z liceum też nie pamiętam przekazywania nam miłości do biegania. Może tam nasz trener nie był psychopatą, ale chyba bardziej polubiłem tenis stołowy niż przebieranie nogami. I z takim myśleniem chodziłem po tej ziemi przez prawie trzydzieści lat. Że bieganie męczy (i to bardzo), że szybko łapie mnie zadyszka, że bieganie nie jest dla mnie.

Dopiero w tym roku zrobiłem uczciwy rachunek sumienia i uznałem, że jeśli na rowerze daję radę przejechać 200 kilometrów dziennie, to dlaczego nie miałoby się udać pobiegać. Choćby trochę, choćby dla rozgrzewki? Obserwowałem przy tym na Endomondo kilkoro znajomych, którzy biegają i doszedłem do wniosku, że skoro oni potrafią, to ja nie będę zostawał w tyle i też spróbuję.

Mój pierwszy bieg zakończył się tak, jak widać na zdjęciu powyżej. Szarpnąłem się na pięć kilometrów i ostatecznie się udało, choć przez większość dystansu maszerowałem, a nie biegłem. Dopiero po powrocie do domu, doczytałem o bieganiu metodą Gallowaya, czyli czymś co w sumie osiągnąłem naturalnie – bieg przeplata się marszem, co pozwala na regenerację mięśni.

Wszyscy radzili również, by na początek biegać trzy razy w tygodniu. Tak by się nie przemęczyć, ale jednocześnie odpowiednio rozbiegać. I powiem Ci, że mimo tego, że pierwsze kilka „treningów” było trudne, to z biegu na bieg szło mi coraz lepiej. Nie chcę Ciebie teraz karmić historią, jak to od pełzania przeszedłem do biegania na maratońskie dystanse. Niestety, jak pisałem ostatnio, musiałem odstawić bieganie i jazdę na rowerze na jakiś czas. Ale co ciekawe, poza rowerem, tęsknię również za bieganiem!

Jeszcze do niedawna popukałbym się w głowę, gdybym usłyszał takie zdanie. A tu dość szybko przyszło wkręcenie się w bieganie. Mimo nadal kiepskich wyników i mimo zmęczenia, bieganie bardzo mi się spodobało. I już wiem co będę robił, gdy za oknem zobaczę tyle śniegu, że nie będzie mi się chciało wyjść na rower :)

Może i są to dobre plany, ale na początku może nic z tego nie wyjść. A jeśli postawisz przed sobą zbyt ambitny cel, to szybko się zniechęcisz jeśli go nie osiągniesz. Na początek najlepiej po prostu założyć buty, ja do tego jeszcze polecam słuchawki z muzyką, przemyśleć drogę jaką się pobiegnie i zwyczajnie iść pobiegać.

Ja nadal jestem kompletnym amatorem, jeśli chodzi o bieganie, więc nie mam w zanadrzu dziesiątek dobrych rad i zaleceń. Ale tutaj nie ma co się silić na takie pomysły. Zacznij powoli truchtać i nie forsuj na siłę tempa. Lepiej biec sporo wolniej, by nie mieć za chwilę problemu ze złapaniem oddechu. A gdy już zaczniesz czuć się słabiej, zwolnij i przejdź w marsz. Gdy poczujesz się lepiej – znowu zacznij niezbyt szybko biec. Tylko tyle i aż tyle.

Po kilku razach zaczniesz zauważać, że czujesz się coraz lepiej. Na początku uda Ci się przemierzyć dwa, trzy, może cztery kilometry. Ale stopniowo będziesz chcieć coraz więcej. Oczywiście, jeśli zauważysz, że robisz coraz większe dystanse, a planach masz zmierzenie się z dyszką, albo dwudziestką, warto sięgnąć po literaturę. Na razie nie jestem w stanie polecić Ci nic szczególnego, nie zaprzątam sobie głowy planami treningowymi, a biegam maksymalnie pięć kilometrów. Ale sporo informacji o bieganiu można dowiedzieć się z internetu. Polecam bloga Runblog, gdzie sporo tematów jest w bardzo przystępny sposób wytłumaczonych.

Wyszedł z tego wpis bardziej motywacyjny, niż poradnikowy. Ale naprawdę, okazuje się, że bieganie to żadna filozofia. Buty, odpowiednia muzyka i można biec przed siebie. Bieganie bardzo fajnie oczyszcza głowę, daje motywację, poprawia krążenie. W pół godziny można się zmęczyć tak solidnie, jak na rowerze może zająć to dużo więcej czasu. No i od biegania można zauważyć poprawę wytrzymałości na rowerze, co daje kolejnego plusa.

Tak więc opuść swoją bezpieczną przystań i zacznij biegać :)