Prośba o pomoc: pierwszy elektryk

[wizner]

Witajcie, jestem nowy, 1szy post, przepraszam jeśli pominąłem jakąś zasadę tego forum.

Od 2 tygodni próbuję coś wybrać, ale idzie to w złą stronę. Totalny mętlik w głowie i kilka tysia do wydania, ale nie do wyrzucenia w błotko.

Krótko: decyzja o przesiadce ponieważ chcę robić dalsze trasy. Jazda 40% asfalt, 60 szutr/las. Obecnie KTM Avenza Cross, ale chcę MTB.

Mam ponad 40lat, więc wyczynowo nie jeżdżę, około 5000km rocznie. To mój pierwszy elektryk, wiem że popełnię swoje błędy, drugi będzie bardziej przemyślany.

W zasadzie mam 2 dylematy i byłbym ogromnie wdzięczny za wypowiedzi bardziej doświadczonych kolegów:

1. Napęd centralny bardziej mi odpowiada, ale czy przy założeniu że chcę robić jak najdłuższe trasy, to dobry wybór? Dziennie chciałbym 120-150km, nie wykluczam drugiej baterii. Napęd w piaście jest tańszy i pozwala wybrać prawie dowolny rower. Czy taki "zwykły" rower będzie wystarczająco przygotowany do masy i prędkości po konwersji?

2. Nowy czy używany? Budżet to 6-7 tys. W tej cenie mogę kupić Ekobike S5, Maxbike E-Malawi 29 lub używanego "markowca". I tu pytanie, czy lepiej np. Haibike z przebiegiem 2-4 tys km, czy lepiej nowy? Jak duże ryzyko jest przy zakupie używanego?

 

[jajacek]

Mam bardzo mało doświadczenia w tym temacie i jeździłem tylko elektrykami za ponad 20k. Wiem tylko że bateria 500 Wh może na zbyt długo nie wystarczyć, szczególnie jeśli teren górzysty. 700 wh wystarcza na cały dzień lub jakieś 120-150 km. Baterie są obliczone na 300-500 cykli ładowania. Kupując używany dostaniesz zapewne połowę baterii. Te samoróbki to śliski temat. Nie wiem czy to bezpieczne. Jak jestem w Austrii to w sklepie w zasadzie same elektryki. Najtańsze za ok. 2 tys Euro.

[Mociumpel]

Odpowiem od czapy - nie rezygnuj z "mięśniowego" napędu zmień filozofie jazdy - kup se rower poziomy - po 500 km nauki będziesz w stanie jechać trasy do 200 km w 8h bez zmęczenia ogólnego (tylko nogi), zsiąść i czuć się w miarę świeżo bez bólu doopska. "Wyczynowcy" są w stanie zrobić jadąc lajtowo (dla przyjemności bez napinki po 8-10h dziennie) 1500-1800km w ramach objazdu wschodniej flanki EcoVelo na zasadzie "sejechania" w 5-6 dni (często z 30-50 kg bagażem na tyle)
Poczatkowo wydaje sie to pomysł absurdalny ale część ludzi po 40 (w tym i ja 6 lat temu) po zejściu z piona i zamianie pozycji na poziom na nowo odkrywają przyjemność jazdy - nade wszystko wygoda (nade wszystko nie boli doopa, lędźwie - a szyja z podpórką tez nie opada - zalezy od pozycji i planowanych szybkości), nieco wyższe prędkości przy tym samym pałerze i nade wszystko widok - leżąc widać wszystko a lusterka dają widok do tyłu.
Trzy rzeczy wzajemnie występujące odrzucają zamianę:
- jeśliś słaby i mało krzepki z natury i leniwy, 
- jeśli mieszkasz w terenie górzystym lub wielce pagórowatym
- kochasz jeździć w terenie mocno pod profi MTB
wtedy nie myśl o poziomie - po prostu wjazd asfaltem pod górę przy odpowiednim oddechu i pozycji jest wolniejszy ale spokojnie pod Pradziada można podjechać (wystarczy kondycja i cierpliwość) to jazda terenowa nie jest dla pozioma - szutry łagodne wzniesienia tak, nierówny "ciaglezmienny" teren - NIE.
W ciągu 6 lat mam najechane ok. 23 000 km (z czego ostatnie dwa lata z racji problemów kardio tylko po 3 tysie - wolniej i bardzo spokojnie - po powrocie w tym roku będzie standardowo 5-6 tysi)

PS - prywatnie jeżdżę czasem pożyczanym monocyklem elektrycznym - bardziej dla żartu (podjeżdżam 2-3 km do rodziny i z powrotem) - i do miasta uwazam to za lepsze od hulajnogi - na dalekie trasy nie zrezygnowałbym z pozioma - za dużo zalet kryjących drobne wady a przyjemność jazdy, szczególnie na długich trasach - nie do opisania.