roubaix z di2 czy ze "zwykłą" ultegrą?

[tomekka]

Chciałem prosić o radę: jestem zdecydowany na kupno Specialized Roubaix. Dzisiaj testowalem takowy ze zwykłą ultegrą, natomiast kolega namawia mnie na di2. Pomijając różnicę w cenie zastanawiam się czy warto iść w elektronikę. Nie zamierzam się ścigać, jeżdzę dla przyjemności swojej, sprzętem nie muszę nikomu imponować (jeżdzę sam). Zatem interesują mnie plusy i minusy elektroniki vs mechanicznej ultegry. Będę wdzięczny za Wasze opinie.

[kudl4t4]

Nie ścigasz się, ale jeżeli różnica nie gra roli, wybierz di2. To świetna zabawa! Plus, jak się jest padniętym wystarczy klik, a nie ciągnięcie całej linki. Pod górkę bardzo wygodne.

 

Aczkolwiek nie wiem nic na temat jak się to spisuje w dłuższej (1o.oookm) perspektywie. Jakieś awarie, itp. Zakładam, że przy tym poziomie nie powinno być niespodzianek.

 

K.

 

Wysłane z mojego G8142 przy użyciu Tapatalka

[ktokolwiek]

Mnóstwo jest takich tematów w internecie.

 

Ja widzę tylko dwa plusy Di2.

 

Przerzucanie biegów to taki pyk tylko minimalny, bezwysiłkowy.

 

Tak jak kolega wyżej napisał, gdy ciśniesz ostro ledwo żyjąc to nawet zmiana biegów w mechanicznej przerzutce sprawia wysiłek.

 

No i przednia przerzutka się sama wyrównuje (trymuje).

 

 

Jakkolwiek mechaniczną można samemu przy jakiejś awarii ogarnąć, Di2 raczej wątpię.

[jajacek]

Plusy:

- wygodniejszy kształt klamkomanetek

- bardzo szybkie przełączanie biegów, szczególnie pod obciążeniem

- samotrymowanie przedniej przerzutki, nigdy nic nie ociera

 

Minusy

- trzeba wozić ze sobą kabel do tylnej przerzutki za stówę. Przy upadku ten kabel zwykle wyrywa się z gniazda tylnej przerzutki i uszkadza bezpowrotnie złącze. Nie do dostania w zwykłych sklepach rowerowych.

- tylna przerzutka delikatniejsza w wersji Di2 niż w mechanicznej. Mojemu synowi wpadła w szprychy po pęknięciu haka i natychmiast pękła na sworzniach. Od razu szrot nie do naprawy. Koszt nowej 750

- małe przyciski sprawiają problemy z ich wyczuciem zimą podczas jazdy w rękawiczkach z długimi palcami

- jak zacznie padać bateria to przód przestaje zmieniać

 

Mnie się ogólnie podoba. Daje przyjemność z wysokiej kultury pracy. Pytanie czy kupowana z rowerem czy nie. Jak nie to do Roubaix aż się prosi kupić tylną przerzutkę RX-805 ze sprzęgłem bo ja na Roubaix uwielbiam wjeżdżać na krótkie odcinki szutrowe czy bruki dla odmiany i tam się sprzęgło przyda. I klamki od 6800 bo nowe 8000 bardziej łamliwe a hamulce od 8000 bo lepsze i mają większe rozwarcie szczęk a do Roubaix należy założyć opony 28 lub 30.

[tomekka]

Dzięki :) dodam tylko że chce kupic nówkę więc w grę wchodzi tylko to co standardowo zamontowane. A i sklaniam się ku tarczowym hamulcom -ponownie jestem amator, w gravelu mam tarcze i bardzo je sobie chwalę. Chyba pójdę jednak w mechiczną bo jak widzę z tego co,piszecie i co znalazlem w necie to elektronika jest super gdy dziala, a roznice w cenie zainwestuje w jakies koła karbony (jakieś sugestie?)

[jajacek]

W Roubaix dostaniesz raczej tarczówki hydrauliczne. Zaletą jest modulacja siły hamowania. Wadą koszty utrzymania i utraty płynu a co za tym idzie siły hamowania. Rzadkie ale jednak się czasem zdarzają. Plus zapowietrzanie skutkujące zmniejszoną siłą hamowania, okazjonalne zatłuszczanie się tarcz i klocków i przeciekanie oleju przez parciejące o-ringi na tłoczkach zacisków. Mechaniczne gorzej hamują. Ale z drugiej strony w pełni wystarczające jak na szosę i są niemal totalnie bezawaryjne.

 

Jeśli chodzi  o koła to są dwa tematy. Oczywiście że na wysokich stożkach jedzie się lepiej. Szybciej i dynamiczniej ze względu na aerodynamikę.

 

Full carbon - niższa waga, większy komfort kosztem odporności na uszkodzenie i gorszej jakości hamowania. Szczególnie w mokrych warunkach. Przy hamulcach tarczowych odchodzą problemy pojawiające się w górach przy hamulcach obręczowych. Wybuchające dętki w wyniku przegrzewania się obręczy od hamowania i delaminacja (rozłażenie się karbonu)  w wyniku przegrzania. Jeśli chodzi o uszkodzenia to są one rzadkie. Ale trzeba pamiętać że koło w pełni karbonowe ma cieniutki rant w który wchodzi opona. Jeśli się wpadnie w jakąś dziurę i uderzy boczną powierzchnią rantu w jej krawędź to bywa że dochodzi do pęknięcia. W przeciwieństwie do karbonowej ramy, taki wąski rancik ciężko zreperować i może on po naprawie nie mieć już pierwotnej sztywności. Trochę straszę ale wielu moich kolegów jeździ na stożkach full carbon i je uwielbiają. Ale mieli oni przypadki wybuchnięcia dętki, delaminacji i uszkodzeń. Choć bardzo rzadkie.

 

Koła alu-carbon. Wyższa waga. O jakieś 300 gram. Ale za to bardzo dobre hamowanie w każdych warunkach, żadnego przegrzewania się, wybuchających dętek czy problemów po wpadnięciu w dziury. I ja i mój młody jeździmy od paru lat na moich stożkach FFWD F6R 58 mm. O ile ja je oszczędzam to mój młody dewastuje je w straszny sposób w wyścigach. Nie zliczę ile razy miały połamane szprychy i ile razy na nich leżał. Ale obręczę wszystko to przeżyły, karbonowy stożek nie został uszkodzony chociaż ma już mnóstwo rys i obłazi z niego lakier od tych kraks.

Więc ja osobiście polecam koła alu-carbon chociaż potrafią być czasem droższe od full carbon. Albo dobre koła alu. Takie jak Campagnolo Zonda, które używam albo jakieś wysokie modele Campagnolo, Fulcrum czy DT Swiss. Z tańszych Fulcrum Racing Quattro LG albo Campagnolo Scirocco bo to w zasadzie to samo (trochę inny zaplot) i z tej samej fabryki.